Czy moje dziecko dobrze słyszy?

Dzisiaj na tapecie słuch. Jeden z pięciu zmysłów.

Gdy rodzi nam się dziecko nie spodziewamy się, że coś może być nie tak z jego słuchem. Po porodzie przychodzi położna z urządzeniem przypominającym termometr na podczerwień. Końcówkę tego czegoś przykłada do ucha dziecka. Kilka sekund i już. Teraz drugie ucho. Badanie szybkie i bezbolesne. Prawie niezauważalne. A jakże istotne!

Polska jest jedynym europejskim krajem, w którym działa program przesiewowego badania słuchu w drugiej dobie życia dziecka. Mamy się czym chwalić. Dzięki Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy do tej pory przebadanych zostało ponad 5 mln dzieci. Dzięki temu nieprawidłowości wykrywane są na bardzo wczesnym etapie. Dziecko, u którego wynik takiego badania wyjdzie niejednoznaczny zostaje zakwalifikowane do dalszej diagnostyki. Dzięki temu dzieci, u których wykryto wadę słuchu mają możliwość prawidłowego rozwoju bo prawidłowy słuch to prawidłowy rozwój poznawczy. Bez słuchu nie ma mowy. Bez prawidłowego słuchu nie ma prawidłowej mowy.

Jeśli badanie wyszło prawidłowe, a nasze dziecko słyszy możemy byż spokojni. Ale czy na pewno? Czy słuch jest nam dany raz na zawsze? Nie. Jest wiele czynników, który ten słuch mogą uszkodzić w trakcie rozwoju. Obserwujmy swoje dziecko.

Jakie są prawidłowe reakcje na dźwięki czyli czy moje dziecko dobrze słyszy?

Noworodek:  

na nagły hałas reaguje zmrużeniem oczu lub rozłożeniem rączek (to tzw. odruch Moro)

Niemowlę: 

od 1 do 3 miesiąca życia – przestaje ssać gdy słyszy głośny dźwięk, budzi się przy głośnych dźwiękach, głuży. Głużenie jest o tyle ważne, że głużą wszystkie dzieci. Te ze zdrowym słuchem jak i te, które nie słyszą nic. Dlaczego tak sie dzieje? Głużenie to nieświadome wydawanie różnych dźwięków gardłowych lub samogłosek.

od 3 do 6 miesiąca życia – zwraca głowę w kierunku dźwięku grzechotki, lubi zabawki dźwiękowe, zwraca głowę jeśli jest zawołane po imieniu, gaworzy czyli świadomie bawi się dźwiękami – powtarza sylaby, reaguje gaworzeniem na mowę matki. Brak takiej świadomej zabawy głosem w pierwszym półroczu życia jest powodem, aby baczniej przyjrzeć się dziecku. Najlepiej skonsultować się ze specjalistą.

od 6 do 10 miesiąca życia – reaguje na zakaz „nie wolno!”, reaguje na własne imię, zwraca głowę w kierunku dźwięku, budzi się z lekkiego snu, gdy ktoś głośno mówi, używa własnego głosu chcąc zwrócić na siebie uwagę, łączy dźwięki i powtarza sylaby, bawią go rymowanki.

Dziecko:

12 miesiąc życia – reaguje na swoje imię, zwraca głowę w kierunku, z którego dochodzi głos, zwraca głowę w kierunku interesującego dźwięku, próbuje naśladować głos mamy lub taty pod wględem rytmu i głośności, wskazuje palcem na przedmioty lub osoby jeśli się o to poprosi, porusza się w rytm muzyki, mówi pierwsze słowa „mama”, „tata”, „daj”, rozumie proste polecenia słowne.

od 12 do 18 miesiąca życia – reaguje na własne imię gdy woła się je z drugiego pokoju, naśladuje wiele wypowiedzianych przez innych słów, używa krótkich zwrotów „nie ma”, „nie chcę”, „mama daj”

od 2 do 4 lat – słucha radia i telewizji na tym samym poziomie głośności co inni domownicy, spełnia trudniejsze polecenia słowne np. „schowaj zabawki’, odpowiada na pytania „co to jest?”, zadaje pytania, interesuje się otoczeniem, słyszy i rozumie mowę dobiegającą z drugiego pokoju, mówi coraz więcej zdaniami, opowiada proste bajki, wymyślone historyjki.